Phnom Penh - Cambodja

Vanmorgen om 7 uur werden we aan ons hotel opgehaald door 2 fietstaxi’s, eentje voor Guido en eentje voor mij en daarbij onze bagage.  ’t Was wel een speciale ervaring.  Zo’n fietstaxi is een fiets met daarachter een karretje op 2 wielen.  Ze zijn hier wel gewend daar het een en ’t ander op te laden dus 1 persoon plus 1 valies en 1 rugzak dat ging gemakkelijk. ’t Is wel een beetje wankel zitten en in de bochten helde dat karretje soms wel wat over.

De speedboot naar Phnom Penh vertrok om 7.30.  Na één uur bereikten we de Vietnamees – Cambodjaanse grens.  Allemaal van de boot en daar werden onze visums in orde gemaakt.  We konden er ook Vietnamese Dong wisselen voor Cambodjaanse Riel.  Na ongeveer een half uurtje terug de boot op en verder naar het Cambodjaanse deel van de grens.  Weer allemaal uitstappen, de visums werden gecontroleerd, dat duurde weeral zo’n 20 minuten, stempeltjes halen en dan verder nog 3 uur varen tot Phnom Penh.

Het was al bijna 2 uur deze namiddag toen we in Phnom Penh aankwamen.

Namiddag zijn we dan maar een beetje gaan shoppen hier in de stad.  Alles is hier nog goedkoper dan in Vietnam.  Het rare is wel dat ondanks het feit dat de nationale munt de Riel is, alles in dollars aangeduid staat.  Een T-shirt kost hier 3 dollar en niet 12.000 riel.  Je kan wel in Riel betalen, maar dan moet je het vragen.  De ATM automaat geeft alleen dollars geen Riel en in het restaurant waar we vanavond gingen eten stonden de prijzen ook aangeduid in Dollar.  Dit was tevens het enige engelstalige dat er op de menukaart te bekennen viel.  De rest stond geschreven in een voor ons totaal onleesbaar geschrift, het Khmer dat een geschrift is bestaande uit rondekes en boogjes enzo...Als je wil weten hoe het eruit ziet tik dan maar eens ‘Khmer’ in op Google en dan afbeeldingen.  In Vietnam heeft men nog ons alfabet, dus als je iets wil bestellen lees je gewoon wat er staat en je wordt begrepen, hier niet, je weet niet wat er staat, je weet niet wat je besteld en je weet niet wat je gaat krijgen.  In dat restaurant was er ook niemand die ook maar enig woord Engels kon.  Leuk om eten te bestellen hoor…..

Wat vooral ook opvalt hier is dat de Cambodjanen vriendelijker zijn dan de Vietnamezen.  Het is hier meer de Thaise mentaliteit.  Ook op de markt zijn de verkopers veel minder opdringerig en zodoende kan je rustig rondkijken zonder overrompeld te worden door opdringerige verkopers.

Het is een eerste indruk natuurlijk want de hoofdstad is iets anders dan het platteland, wat we veel armer verwachten dan Vietnam.

Kortom het was weer een leuke en leerrijke dag.

Morgen bezoeken we samen met een privé gids enkele belangrijke dingen in de buurt van de hoofdstad.  Meer daarover later