Een andere soort vakantie....

Waawh!  Wat een dag….Reizen is leren en dat hebben we vandaag zeker gedaan.  Onze dag  leerde ons het vroegere en huidige Cambodja kennen.

Het vroegere is dan vooral de periode van de Rode Khmer en het Pol Pot regime.

Om 8.30 werden we door onze chauffeur en gids afgehaald aan het hotel.  Eerst bezochten we de Zilveren Pagode zo genoemd omdat de vloer bedekt is met 5329 zilveren tegels van elk 20 op 20 cm.  Elke tegel weegt 1kg.  De pagode is ook bekend als de pagode van de smaragden Boeddha die er staat, een Boeddhabeeld van 50 cm uit één solide steen smaragd gemaakt. Daarnaast is er in dezelfde pagode ook nog een gouden Boeddha van 90 kg puur goud versierd met 2086 diamanten waarvan 2 –  één op het hoofd en één op de borst - van 25 karaat.

De Zilveren Pagode.  Binnen mogen we niet fotograferen dus geen foto's van de Buddha's

Daarna reden we naar Choeun Ek beter bekend als de Killing Fields.  Dit is één van de bijna 300 soortgelijke killing fields die er in de Pol Pot periode over Cambodja verspreid lagen.  De herdenkingspagode van Choeung Ek bevat de resten van 8985 lichamen.  Geschat wordt dat er hier zo’n 17.000 mensen geëxecuteerd werden.  Een deel van de massagraven is nooit opgegraven….

In totaal stierven er tijdens de amper 4 jaar durende dictatuur van Pol Pot (van april 1975 to januari 1979) 2 miljoen Cambodjanen.  1 miljoen in de genocidekampen en 1 miljoen aan ziekte en ontbering.

Onze gids vertelde zijn eigen verhaal.  Hij is nu 46, was dus 9 jaar toen het regime van Pol Pot aan de macht kwam.  Hij (en zijn andere broers en zussen) werden van elkaar en hun moeder gescheiden.  Hij was de jongste van 8 kinderen.  Kwam terecht in een werkkamp voor kinderen waar hij gedurende de 4 jaar verbleef.  Hij had geen contact met zijn familie, kon niet naar ’t school en moest enkel op de rijstvelden werken.

Pas op zijn 13^de na de bevrijding door de Vietnamezen kon hij naar school en kon hij leren lezen en schrijven …

Nu is hij Luitenant-Kolonel in het Cambodjaanse leger, wapendeskundige.  Dit brengt hem echter niet genoeg op, dus heeft hij een bijjob als reisleider.  Onze Luitenant Kolonel verdient € 160 per maand en kan rekenen op een pensioentje later.  Hij spreekt perfect Engels (wel met een accent) en zou kunnen Engelse les geven, maar dan verdient hij € 50 per maand wat minder is dan een laagbetaalde textielarbeider die € 66 per maand verdient.  Zonder enige vorm van pensioen… Als je weet dat benzine hier ook over de € 1 kost kan je al rekenen dat dit allemaal heel lage lonen zijn.  Iets om over na te denken als we de volgende keer ‘menen’ het in ons landje niet goed te hebben…..

Na bezoek aan de Killing Fields gingen we naar het genocide museum Tuol Sleng.  Eigenlijk was dit een school maar door Pol Pot werd het ingepalmd als gevangenis, van hieruit werden de veroordeelden naar de Killing Fields getransporteerd om daar geëxecuteerd te worden.  Vele foto’s van gevangenen, hun martelgang enzoverder worden hier getoond.  Geen mooi maar wel een realistisch beeld.

Het Pol Pot regime was een communistisch regime van de hoogste graad.  Hoe minder de mensen wisten, hoe beter.  Iedereen werd dom gehouden, wie iets meer wist of kon dan doorsnee werd vermoord, wie er anders uitzag ook (bril dragen was al genoeg), religie werd niet toegestaan en familie was niet belangrijk, werd afgeschaft door families uit elkaar te halen. Een goede volgeling was bijvoorbeeld een kind dat bereid was zijn ouders te vermoorden wanneer hij meende dat deze niet volgzaam genoeg aan het regime waren…..

’t Was eigenlijk een zware voormiddag….Dit stel je je niet voor bij een vakantie, maar wij vonden het super en super interessant en dit hele verhaal en dit deel van de geschiedenis die zo verteld werd hadden we voor geen geld willen missen, het is ergens toch wel een eye-opener die ons alweer laat voelen dat wij het heel goed hebben, ons heel gelukkig mogen voelen en heel blij mogen zijn met alles wat we hebben en kunnen….Wij hebben geen reden tot klagen, ook al gaat het ons heel af en toe misschien eens een klein beetje minder goed…..

*tot zover deze kleine bedenking tussendoor*

Tijd voor een beetje relaxere dingen.  Bezoek aan de Russische markt in Phnom Penh.  Het is vooral een rommelige markt vooral bestaande uit huishouddingen en veel onderdelen van motors, auto’s enzo…Leuk om eens gezien te hebben, maar de echte Cambodjaanse markt was interessanter.

Na de lunch hebben we nog een stadsrondritje gemaakt naar oa het Onafhankelijkheidsmonument en Wat Phnom, de tempel waar eigenlijk Phnom Penh ontstaan is.  Een heel mooie tempel op een berg in het centrum van de stad.  Een oase van rust met een mooi park er omheen.
Ook hebben we vandaag al een voorsmaakje gekregen over wat ons te wachten staat in Ankor Wat.  Het Nationaal Museum heeft een hele verzameling van beelden en andere voorwerpen die daar gevonden werden en hier onder gebracht zijn. 

Nationaal Museum

Vanmiddag tijdens de lunch was er een moeson regentje, maar de rest van de dag was het mooi weer. Ongeveer 30° maar het is de vochtigheid die het allemaal nog plakkeriger en warmer maakt.  We zijn dan telkens ook heel blijk met onze douche.

Vanavond zijn we gaan eten in het restaurant tegenover het hotel. 

Het is één van de duurdere restaurants van de stad.  Er komen allen expats en andere rijke Europeanen (zo te zien aan de wagens die er voor de deur stonden) Voor omgerekend € 20 hebben we er lekker gegeten en gedronken en dan hebben we ons vandaag eens laten gaan en hebben cocktails gedronken in plaats van bier, het was vandaag twee cocktails drinken voor de prijs van één en dat is altijd interessant….Ik heb 2 Mai Tai gedronken en Guido 2 Purple Rain.  Allebei goed straf en een goei portie.
Morgen weer vroeg op want we rijden met de bus naar Siem Raep nabij Ankor.